De chronische binnenpret van H.

De meeste chronische aandoeningen wens je je ergste vijanden niet toe. Maar chronische binnenpret is geen reden tot klagen, althans niet voor de patiënt. Het betreft de baas van Verpact, voorheen o.a.  Nederland Schoon. Die club had als taak de hoeveelheid werfafval drastisch te verminderen, want dat wilde het bedrijfsleven zelf liefst op zijn schouders nemen/. In feite wilde ze de invoering van statiegeld zo lang mogelijk traineren en dat is ze met tien jaar uitstel aardig gelukt Maar van uitstel kwam ditmaal geen afstel.

Dus toen moest er weer een clubje komen dat de inzameling va al die zwerfflesjes en blikjes in goede banen moest gaan leiden. Gek genoeg mag degene (H dus) dat clubje leiden. Je zou denken dat we hier te maken hebben met een gevalletje vos-die-op-de-kippen-mag-passen. Want eerst probeer je iets te traineren door net te doen alsof je Nederland schoon gaat houden met de wervende slogan, 'Met hetzelfde gemak gooi je het in de afvalbak', En daarna ga je alles op alles zetten voor het statiegeldsysteem waartegen je je zo verzette...

Dus zit Verpac nu met €374.000.000 in haar maag omdat het inleversysteem maar niet goed van de grond komt. Geld dat door de consument is betaald en uiteindelijk bij Verpact terecht komt. (bron) Dat komt naar verluidt doordat er te weinig inleverpunten zijn, maar volgens mevrouw H. zijn er inderdaad uitstekende gesprekken gevoerd met de NS. Helaas leiden die er niet toe dat er inleverpunten op stations komen, iets met ingewikkeld ofzo.

Hoe ingewikkeld kan je het maken

Wij worden zelf als microcamping ook geconfronteerd met deze materie en we vinden er wat van. Zo zijn er hippe biertjes waarvan je al snel denkt de wereld te verbeteren door er ladderzat van te worden. Ze maken gebruik van reststromen uit de sinaasappelsapbranche, voorkomen dat dit mooie restproduct als afval eindigt en geven zo hun IPA extra diepte met tonen van citrus. De tranen beginne te wellen, maar misschien is het ook gewoon goedkoop en dat milieu gaat ze ook weer niet zo aan het hart dat ze het bier in een statiegeldfles. Dit treffen we sowieso veel aan bij de hippere biertjes en die van Duitse discounters,
Kortom, gevalletje kampeerheerleed. Maar het wordt nog erger. Want we ontdekten iets moois. We kunnen ons aanmelden als inleverpunt via Verpact en dan kunnen we de statiegeldverpakkingen simpelweg in een grote zak doen, bij een groothandel inleveren en het geld wordt op onze rekening gestort. Voor dat we eruit waren hoe dat moest, waren we heel wat gegoogle verder. Daarna mest er een oeverloos formulier worden ingevuld en toe we daarmee klaar waren verscheen een tekst in beeld, "Het duurt door personeelsgebrek momenteel wat langer voordat u van ons een reactie krijgt". Of woorden van gelijke strekking. Moenteel zijn we nog op zoek naar een adres voor de dedicated zakken met ditosluitingen. Tja H doet er echt alles, maar dan ook alles aan om Nederland schoner te krijgen.